Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego, a instrukcja przeciwpożarowa ogólna

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego oraz instrukcja przeciwpożarowa ogólna muszą być zapewnione dla obiektów wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. 2010 nr 109 poz. 719). Każda z tych instrukcji różni się w sposób znaczący formą, przeznaczeniem i zakresem informacji jaki musi zawierać.

Główne różnice pomiędzy instrukcją bezpieczeństwa pożarowego, a instrukcją przeciwpożarową ogólną to:

Jak powinna wyglądać instrukcja bezpieczeństwa pożarowego?

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna zawierać szczegółowe informacje, które wymienione zostały §6 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. 2010 nr 109 poz. 719). Wymagane punkty zostały wymienione na naszej stronie instrukcje bezpieczeństwa pożarowego, natomiast szczegółowy opis zawartości warunków ochrony przeciwpożarowej budynku opisany jest w artykule Co powinna zawierać instrukcja bezpieczeństwa pożarowego? cz.1. Należy pamiętać o tym, aby zawarte informacje nie były ogólne, ale odnosiły się bezpośrednio do danego obiektu.

Co powinna zawierać instrukcja przeciwpożarowa ogólna?

Instrukcja przeciwpożarowa ogólna (instrukcja pożarowa ogólna) to jedno z funkcjonujących powszechnie określeń odnoszących się do instrukcji postępowania na wypadek pożaru z wykazem telefonów alarmowych, o której mowa w §4 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. 2010 nr 109 poz. 719).

Rozporządzenie nie zawiera szczegółowych wymagań w zakresie zawartości instrukcji postępowania na wypadek pożaru. Dostępne na rynku instrukcje w formie plansz z pcv opisują obowiązki właścicieli, zarządców lub administratorów obiektów w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Znaczną część instrukcji stanowi także wykaz czynności, które mogą przyczynić się do powstania pożaru i w związku z tym są zabronione. Są to czynności wymienione w §4 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie ochrony przeciwpożarowej.

Do czynności tych zalicza się między innymi:

• używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów,
• użytkowanie instalacji, urządzeń i narzędzi niesprawnych technicznie lub w sposób niezgodny z przeznaczeniem albo warunkami określonymi przez producenta bądź niepoddawanych okresowym kontrolom, o zakresie i częstotliwości wynikających z przepisów prawa budowlanego, jeżeli może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia
• garażowanie pojazdów silnikowych w obiektach i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego celu, jeżeli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu i nie odłączono na stałe zasilania akumulatorowego pojazdu,
• rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w budowanych obiektach, a w pozostałych, jeżeli zostaną zastosowane odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze,
• rozpalanie ognia, wysypywanie gorącego popiołu i żużla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów,
• składowanie poza budynkami w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki sąsiedniej materiałów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi i chrustu
• użytkowanie elektrycznych urządzeń ogrzewczych ustawionych bezpośrednio na podłożu palnym, z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie z warunkami określonymi przez producenta,
• przechowywanie materiałów palnych oraz stosowanie elementów wystroju i wyposażenia wnętrz z materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od:

- urządzeń i instalacji, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury przekraczającej 373,15 K (100 °C)

- linii kablowych o napięciu powyżej 1 kV, przewodów uziemiających oraz przewodów odprowadzających instalacji piorunochronnej oraz czynnych rozdzielnic prądu elektrycznego, przewodów elektrycznych siłowych i gniazd wtykowych siłowych o napięciu powyżej 400 V

• stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, z wyjątkiem materiałów trudno zapalnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w odległości co najmniej 0,05 m od żarówki,
• instalowanie opraw oświetleniowych oraz osprzętu instalacji elektrycznych, takich jak wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem,
• składowanie materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących ewakuacji lub umieszczanie przedmiotów na tych drogach w sposób zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości określonych w przepisach techniczno-budowlanych,
• składowanie materiałów palnych w pomieszczeniach technicznych, na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz na drogach komunikacji ogólnej w piwnicach,
• przechowywanie pełnych, niepełnych i opróżnionych butli przeznaczonych do gazów palnych na nieużytkowych poddaszach i strychach oraz w piwnicach zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie w przypadku pożaru lub innego zagrożenia powodującego konieczność ewakuacji,
• blokowanie drzwi i bram przeciwpożarowych w sposób uniemożliwiający ich samoczynne zamknięcie w przypadku powstania pożaru,
• lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instalacji i urządzeń w sposób zmniejszający wymiary drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych w przepisach techniczno-budowlanych,
• uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do: gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych, przeciwwybuchowych urządzeń odciążających, źródeł wody do celów przeciwpożarowych, urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu, wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratowniczych, wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elektrycznego oraz kurków głównych instalacji gazowej, krat zewnętrznych i okiennic, które zgodnie z przepisami techniczno-budowlanymi powinny otwierać się od wewnątrz mieszkania lub pomieszczenia.

Ponadto instrukcja musi zawierać telefon alarmowy do Państwowej Straży Pożarnej 112 lub 998. Obecnie wszystkie zgłoszenia obsługiwane są przez Centrum Powiadamiania Ratunkowego, zarówno wykonane pod numer alarmowy 112 jak i numer 998.

Jakie obiekty muszą być wyposażone w instrukcję postępowania na wypadek pożaru?

Z §4 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. 2010 nr 109 poz. 719) wynika, że wszystkie budynki z wyjątkiem budynków mieszkalnych jednorodzinnych, place składowe oraz wiaty muszą zostać wyposażone w instrukcje postępowania na wypadek pożaru z wykazem telefonów alarmowych.  Oznacza to, że każdy szpital, szkoła, przedszkole, hotel, budynek biurowy, budynek wielorodzinny, magazyn, zakład produkcyjny i inne obiekty muszą posiadać instrukcję postepowania na wypadek pożaru.

Obowiązek ten jest szerszy i występuje dla większej liczby obiektów niż w przypadku instrukcji bezpieczeństwa pożarowego. Obiekty, dla których należy opracować instrukcję bezpieczeństwa pożarowego zostały opisane na stronie instrukcje bezpieczeństwa pożarowego.

Instrukcje ppoż ogólna gdzie umieścić?

Instrukcja ppoż ogólna powinna być umieszczona w miejscu widocznym. Dobrą praktyką jest umieszczanie instrukcji ppoż ogólnych obok wyjść ewakuacyjnych z danej kondygnacji lub budynku.